به شهر برازجان خوش آمدید

*قطار بوشهر برازجان در سال ۱۲۹۷خورشیدی*

جنگ جهانی اول در ۱۹۱۴ با کشته شدن" فرانسوا فردیناند” ولیعهد اتریش که به همراه همسرش در هنگام دیدار از شهر سارایوو در بوسنی هرزگوین فعلی به قتل رسید، شروع گردید و خیلی زود سراسر اروپا را فرا گرفت و دامنه ی آن آتش به کشور عزیز ما ایران هم رسید

انگلیسی ها در بحبوحه ی جنگ در سال ۱۹۱۸ میلادی به جنوب ایران حمله نمود و بعد از تسلط بر بوشهر برازجان را اشغال نمودند

آنان برای آن که ادوات جنگی و سایر کالاها و ملزوماتی را که از هندوستان و بریتانیا به مقصد بوشهر بارگیری می شد را بتوانند سريع و آسان به اردوگاه های خود در جبهه روسیه برسانند، دست به کار احداث راه شوسه بوشهر و برازجان زدند و برای انجام این کار شرکتی به نام *"کام ساکس"* به منطقه آوردند تا عمليات راه سازی را برعهده بگیرد

اين شرکت به کمک سربازان هندی وکارگران ارزان محلی که به علت جنگ و بیماری و همچنین قحطی شديدا دچار فقر و تنگدستی شده بودند عملیات راه سازی را آغاز نمودند و با سرعت ،جاده شوسه را به دالکی رساندند

هم زمان با انجام این عمليات، ريل گذاری بین برازجان و بوشهر نيز در دستور کار آنان قرار گرفت و خیلی زود کليه امور حمل ونقل بین این دو شهر به وسيله قطار انجام گرفت

به نقل از معمرین محلی ایستگاه خط آهن برازجان در جاده کمربندی فعلی جایی که هم اکنون *یخ سازی حقانی* قرار دارد احداث شده بود

آن خط آهن تمام امکانات شرکت کام ساکس را برای ادامه جاده ی شوسه مهیا می نمود و سربازان هندی با تلاش و پشتکار به یغما رفته خود توانستند کتل های صعب العبور "ملو" "رودک" "پيرزن" و"دختر" را یکی پس از ديگری هموار نمایند و به شیراز برسند

واگن های این قطار هرچند برای حمل بار تعبیه شده بود ولی مسافر هم می پذیرفت تعداد زیادی از مردم برازجان با این قطار به بوشهر رفت و آمد کرده اند که به برای مثال می توان از مرحوم سید ابراهیم سجادی و مرحوم سید اسدالله قریشی نام برد

سختی و رنجی که نیرو های هندی برای ساخت این جاده تحمل کرده بودند بسیار طاقت فرسا بود آن چنان که در کتل ملو بر روی تخته سنگی فشار بیگاری خود را این چنين حک نموده بودند
*"زحمتش هندو کشيد و راحتش ايران برد"*

این دلنوشته ی حک شده بر سنگ، نشان از مظلوميت جوانان هندی و ظلم استعمار پیر داشت

سرانجام در سال ۱۹۱۸ تب جنگ جهانی اول بدنبال در خواست صلح از طرف آلمان ،فروکش می کند و انگلیسی ها در پایان جنگ، پیشنهاد فروش این خط آهن ۶۰ کیلومتری را به شهرداری بوشهر می دهند ولی بودجه شهرداری برای خرید آن کافی نبود و آنان به ناچار مصالح این خط آهن را جمع آوری و به شهر بصره عراق منتقل می نمایند

"مسعود آتشی"
✴✴✴✴✴

نخستین رییس بهداری برازجان

دکتر احمد برازجانی فرزند حاج ابوالقاسم برازجانی در سال ۱۲۹۸ شمسی در شهر برازجان متولد شد او تحصیلات ابتدایی را دبستان فرخی "شهید جاوید کازرونی فعلی" و سیکل اول را در دبیرستان فرخی که هم اکنون "شهید بهشتی" نام دارد به پایان رساند

در آن زمان دانش آموزان برازجان بعد از سیکل اول ، برای ادامه تحصیل به شهرهای اطراف مهاجرت می کردند .. به همین علت دکتر احمد هم مجبور به جلای وطن شد.. وی نخست به کازرون رفت و سپس درشهر شیراز رحل اقامت افکند تا به تحصیل خود ادامه دهد او در سال ۱۳۳۰ مدرک بهیاری خود را از آموزشگاه بهداری و بعدها مدرک پزشکی را از دانشگاه پهلوی شیراز کسب می نماید

وی در سال های اول خدمتش به شهر "شازند اراک" رفت و به طبابت پرداخت.. پس از چند سال کسب تجربه ، برای خدمت به مردم محروم شهرخود به برازجان برگشت و مطب خود را افتتاح نمود .. مطب ایشان سال ها، در پشت پاسگاه ژاندارمری واقع بود

تا حدود زیادی بهداشت و سلامتی مردم برازجان مدیون تلاش و پیگیری های او می باشد زیرا در آن زمان با کمترین امکانات دست از تلاش بر نمی داشت تا بهداشت و تندرستی دشتستان را رصد نماید

وی در سال های آخر زندگی ،به شهرحافظ برگشت تا درجوار سعدی به اشعار پراکنده خود نظم داده و آن ها را در کتابی تحت عنوان "سخن سرایان فارس" مکتوب ببیند و همچنین کتاب "فاطی" که یادگار زمان جوانی اش بود را مجددا بازخوانی نماید

دکتر احمد برازجانی در سال ۱۳۲۱ همان سالی که کتاب فاطی را نوشت با دختر عمویش "خدیجه برازجانی" ازدواج کرد که نتیجه این پیوند پنج دختر و سه پسر می باشد که همگی دارای تحصلات عالیه هستند ولی هیچ کدام شغل پدر را ادامه ندادند

سرانجام "نخستین رییس بهداری برازجان بعد از دیدن ۹۳ بهار ، در پاییز ۱۳۹۱ جان به جان آفرین تسلیم می کند و در آرامگاه خانوادگی شان در دالرحمه شیراز در دل خاک آرام می گیرد

"مسعود آتشی"